Spis treści:
Tymochinon to organiczny związek chemiczny, który jest również znany jako benzochinon lub chinon. Jest to substancja o żółtawym lub pomarańczowym kolorze, o charakterystycznym zapachu i łatwo rozpuszczalna w wodzie. Inaczej nazywany cuminaldehydem, to organiczny związek chemiczny, który można znaleźć w olejkach eterycznych takich roślin jak czarnuszka, kminek, kolendra czy tymianek.
Jako silny przeciwutleniacz, tymochinon ma zdolność neutralizować wolne rodniki, które mogą być szkodliwe dla organizmu człowieka. Dzięki temu składnik ten może pomóc w zwalczaniu procesów starzenia się skóry oraz chronić ją przed negatywnym wpływem czynników zewnętrznych, takich jak promieniowanie UV czy zanieczyszczenia.
Ponadto badania przeprowadzone na zwierzętach wykazały, że tymochinon może mieć działanie przeciwbakteryjne, przeciwzapalne oraz przeciwnowotworowe. Odkrycia te otwierają nowe perspektywy w leczeniu różnych schorzeń, jednak nadal potrzebne są dalsze badania, aby potwierdzić skuteczność tymochinonu u ludzi. Mimo to już obecnie substancja ta cieszy się popularnością wśród producentów kosmetyków i suplementów diety, którzy chcą wykorzystać jej korzystne działanie dla zdrowia i urody.
Zawarty w nasionach czarnuszki - Tymochinon - to on, cały "winowajca" tego zamieszania, które zapanowało w naszej olejarni.
Olej z czarnuszki tłoczymy dla was od 10 lat. Nie raz pisaliśmy, mówiliśmy o jego właściwościach oraz o tym, jak stosować olej. Mówili o tym także nasi eksperci, stawiając głównie na odporność, działanie przeciwzapalne czy wpływ na łagodzenie AZS i alergii. Nie raz także pojawiało się magiczne słowo "tymochinon". Nieco trudna do wymówienia nazwa, kryje za sobą moc czarnuszkowego oleju.
Politechnika Łódzka sprawdziła naukowo, skąd bierze się moc oleju z czarnuszki Olini i ile tymochinonu ma nasz nierafinowany olej, nazywany złotem faraonów, wytłaczany na zimno z nasion czarnuszki siewnej (Nigella sativa L.).
Tymochinon to najcenniejszy składnik oleju z czarnuszki (a dokładnie składnik olejku eterycznego nasion czarnuszki), który odpowiada za prozdrowotne właściwości oleju, m.in. za działanie przeciwalergiczne i przeciwzapalne i przeciwgrzybiczne oraz działanie immunomodulujące.
Zawartość tymochinonu w oleju z czarnuszki zależy od jakości użytych nasion, geograficznego pochodzenia roślin, metody wytłaczania oleju. Jeśli Nasiona nigella sativa są najwyższej jakości, a Olej z czarnuszki tłoczony na zimno, najświeższy, to gwarantuje znacznie wyższą zawartość tymochinonu.
Tymochinon wykazuje wiele obiecujących właściwości związków przeciwutleniających, przeciwzapalnych i przeciwnowotworowych, co czyni go przedmiotem intensywnych badań naukowych. Badania laboratoryjne wykazały, że tymochinon może mieć pozytywny wpływ na leczenie chorób o podłożu zapalnym, takich jak astma, reumatoidalne zapalenie stawów i miażdżyca. Ponadto, wykazano, że może również pomóc w zwalczaniu niektórych rodzajów nowotworów, poprzez hamowanie wzrostu komórek nowotworowych i wykazywanie działania przeciwnowotworowego. Badania nad tymochinonem jako potencjalnym lekiem przeciwmiażdżycowym i przeciwutleniającym dają nadzieję na rozwinięcie skutecznych terapii dla chorób serca i nowotworów. Jednak konieczne są dalsze badania kliniczne, aby stwierdzić jego skuteczność i bezpieczeństwo stosowania u ludzi.
Oprócz badań Politechniki Łódzkiej możemy się także pochwalić opinią naukowców z Uniwersytetu Medycznego w Łodzi, dotyczącą właściwości zdrowotnych naszego Oleju z czarnuszki, który jest olejem tłoczonym na zimno (w temperaturze nieprzekraczającej 35°C), nieoczyszczonym i nierafinowanym.
Zgodnie z opinią Uniwersytetu Olej z czarnuszki to przede wszystkim:
Dominującym składnikiem w tej grupie jest kwas linolowy, należący do grupy kwasów Omega-6. Jest to jeden z niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych (NNKT), który powinien być dostarczany do organizmu w ramach zbilansowanej diety.
Kwas linolowy jest niezbędny do regulacji odpowiedzi immunologicznej, procesów krzepnięcia, ciśnienia krwi oraz funkcji nerek. Kwas linolowy jest również ważnym składnikiem naskórka, przez co pomaga utrzymać jej właściwe nawilżenie. To tylko potwierdza, jak świetnie działa stosowany na skórę olej z czarnuszki.
Oprócz NNKT olej z czarnuszki stanowi również źródło witamin z grupy E i fitosteroli (znów, im lepsza jakość oleju, tym wyższa zawartość). Fitosterole są cennymi składnikami roślinnymi o korzystnym wpływie na nasz organizm: regulują profil lipidowy, hamując wchłanianie cholesterolu z przewodu pokarmowego. Niektóre badania sugerują także właściwości fitosteroli w ochronie przed nowotworami, kontroli poziomu cukru we krwi i funkcjach odpornościowych organizmu (znów ta odporność!)
Tokoferole to grupa związków chemicznych o aktywności witaminy E. Są naturalnymi antyoksydantami, które chronią olej przed procesami utlenienia, ale istotne są też dla prawidłowego funkcjonowania organizmu.
Oprócz składników opisanych powyżej olej z czarnuszki zawiera fenole i chinony (tymochinon oraz ditymochinon (nigellon), tymohydrochinon i tymol). Zdecydowanie dominującym składnikiem tej drużynie jest tymochinon, który jest również uważany za główny składnik czynny oleju i moc jego właściwości. Według danych literaturowych zawartość tymochinonu w oleju z czarnuszki wynosi zazwyczaj 3.2-9.6 mg/ml i zależy m.in. od pochodzenia nasion.
Zobaczmy na wpływ tymochinonu i reszty składników oleju z czarnuszki na poszczególne dolegliwości.
Badania naukowe dowodzą, że olej z czarnuszki może korzystnie wpływać na profil lipidowy. To dzięki zawartości nienasyconych kwasów tłuszczowych, które przyczyniają się m.in. do obniżenia poziomu cholesterolu i triglicerydów we krwi. Za obniżenie poziomu cholesterolu mogą również odpowiadać zawarte w oleju fitosterole oraz właśnie (oznaczony w naszym oleju) słynny tymochinon.
Wiecie, że olej z czarnuszki dołączony do niskotłuszczowej diety może dawać lepsze rezultaty niż sama dieta? Takie wyniki uzyskano w badaniach, w których po 8 tygodniowej diecie połączonej ze spożywaniem oleju uzyskano średni spadek masy ciała ok. 5 kg. U badanych stosujących samą dietę średni spadek masy ciała wyniósł ok. 1,4-3 kg.
Dodatkowo, w grupie osób z otyłością i nadwagą wykazano, że zastosowanie oleju z czarnuszki może częściowo zmniejszyć subiektywne uczucie głodu i pełności po posiłku.
Osoby chorujące na cukrzycę także powinny rozważyć czy warto stosować pozyskiwany z czarnuszki olej. Większość badań klinicznych prowadzonych u chorych z cukrzycą wskazuje, że spożywanie oleju z czarnuszki, połączone ze standardowym leczeniem działa i obniża poziom cukru we krwi na czczo o ok. 17-23 mg/dl, natomiast poziomu hemoglobiny glikowanej Hb1Ac o ok. 0.3-0.6% (przy stosowaniu min. 8 tygodni).
Wyniki przeprowadzonych do tej pory badań wskazują, że regularnie stosowany olej z czarnuszki przez okres > 6 tygodni pozwala na obniżenie ciśnienia krwi średnio o ok. 8-10 mmHg dla ciśnienia skurczowego i ok. 4-12 mmHg dla ciśnienia rozkurczowego.
Olej z czarnuszki zawdzięcza swoje prozdrowotne właściwości właściwościom przeciwutleniającym i przeciwzapalnym, związanym głównie z obecnością tymochinonu.
W wielu badaniach zaobserwowano m.in. zmniejszenie enzymów antyoksydacyjnych. Badacze często również podkreślają zmniejszenie poziomu białka CRP, będącego wskaźnikiem czynnego stanu zapalnego.
Przeciwutleniające i przeciwzapalne właściwości składników oleju mogą działać ochronnie na funkcję organów narażonych na stres oksydacyjny i zmiany zapalne. Działanie wspomagające funkcje wątroby u ludzi było do tej pory sprawdzane w dwóch badaniach, w których leczeniu poddano chorych z niealkoholowym stłuszczeniem wątroby.
W obu przypadkach autorzy zaobserwowali statystycznie istotne obniżenie (podwyższonego z powodu choroby) poziomu enzymów wątrobowych. Dodatkowo w badaniu po 12 tygodniowym okresie spożywania oleju z czarnuszki wykazano zmniejszenie stopnia stłuszczenia wątroby w stopniu większym niż w przypadku pacjentów stosujących placebo.
W dwóch kolejnych badaniach klinicznych, trwających trzy miesiące, oceniano wpływ przyjmowania oleju z czarnuszki na funkcje nerek u chorych z nefropatią cukrzycową oraz chroniczną niewydolnością nerek. U chorych z niewydolnością zanotowano poprawę funkcji nerek, zarówno w grupie leczonej lekami standardowymi, jak i u tych dodatkowo stosujących olej z czarnuszki.
W grupie z olejem poprawa była statystycznie większa. U większości pacjentów w obu grupach ustąpiły dolegliwości towarzyszące niewydolności (wymioty, osłabienie, zwiększone pragnienie, etc.)
Uniwersytet wspomina badania dotyczące leczenia astmy, w których grupa dzieci oprócz standardowego leczenia otrzymywała także olej z czarnuszki w dawce 15-30 mg/kg masy ciała.
Po 8 tygodniach leczenia w obu grupach stwierdzono poprawę kontroli astmy. Poprawa ta była większa w grupie stosującej olej z czarnuszki. W grupie badanej stwierdzono natomiast istotny wzrost poziomu interferonu, cytokiny odpowiedzialnej za hamowanie alergicznego odczynu zapalnego.
Kolejne badanie dotyczy wpływu spożywania oleju z czarnuszki na objawy alergicznego nieżytu nosa. W badaniu sprawdzano wpływ, jaki ma dawkowanie oleju z czarnuszki na objawy alergicznego nieżytu nosa takie jak: swędzenie, wyciek wodnistej wydzieliny, kichanie i zapchany nos (pewnie to znacie).
W grupie badanej przyjmującej olej z czarnuszki przez okres 4 tygodni zanotowano znaczącą poprawę subiektywnie odczuwanych objawów w stosunku do grupy kontrolnej przyjmującej placebo.
U chorych z łagodnymi do umiarkowanych objawami choroby, którzy obok standardowego leczenia przyjmowali olej z czarnuszki, zanotowano poprawę funkcji płuc (ocenianą za pomocą spirometrii), zmniejszenie stężenia markerów stanu zapalnego oraz poprawę parametrów stresu oksydacyjnego.
W badaniu uczestniczyły pacjentki z łagodnymi do umiarkowanych objawami RZS, u których w wyniku spożywania oleju z czarnuszki uzyskano zmniejszenie nasilenia choroby ocenianego skalą DAS28 ze średniej wartości 2,89 (łagodne objawy) do 2,35 (remisja) oraz zmniejszenie ilości opuchniętych stawów, co potwierdza, że olej z czarnuszki ma efekty immunomodulujące.
Badaniem objęto także pacjentki z cięższymi objawami choroby, w tym przypadku w wynik spożywania oleju przez okres 8 tygodni zanotowano spadek DAS28 z 4.99 do 4.55 oraz zmniejszenie dolegliwości — skrócenie czasu porannej sztywności stawów, złagodzenie bólu oraz zmniejszenie opuchnięcia stawów.
Źródła
.jpg)
